Yağlıboya Tabloların Restorasyon ve Konservasyonu
Yağlıboya Tablolar:
Yağlıboya tabloların bakım ve restorasyonu, iki ana grupta ele alınabilir: Yatağın bakımı; boya yüzeyinin bakımı. Genellikle, boya yüzeyi üstünde çalışılmadan önce, yatağın sağlamlaştırılması gerekir.
Tablolarda kullanılan tahta altlıkların yarattığı başlıca sorun, tahtanın, havadaki nem oranına göre esneyip daralmasıdır. Bu hareket, zamanla boyada çatlamalara ve kırılmalara yolaçabilmektedir. Bununla birlikte, hareketin fiziksel yöntemlerle durdurulması, tablonun denetimli bir ortamda bırakılmasından daha çok hasara neden olmaktadır. Eskiden, bu tür tablolar, arkalarına tahta çubuklar ya da ızgaralar yapıştırılarak korunmak istenmiş, ama bu durumda tahtanın, boyut değiştirirken zayıf noktalarından çatladığı görülmüştür. Günümüzde bu tür kısıtlamaların tümü kaldırılmakta, tahta üstüne yapılmış tablolar, kendi ağırlıklarıyla, nem oranı yüksek bir ortamda bekletilmektedir. Bir süre sonra da tablonun arkası sugeçirmez bir maddeyle kaplanarak, nem oranı kararlı hale getirilmektedir.
Bez altlıklar (tuval) havadaki nem değişikliklerinden tahtaya oranla daha az etkilenirler; ama kolaylıkla delinir ya da yırtılırlar. Ayrıca esneklikleri, gevrek boyanın dökülmesine, çatlamasına yolaçabilir. Yırtık ya da erimiş yerler, yamanarak onarılır.
Yamama, gereken yere arkadan bez yapıştırılarak gerçekleştirilir. Boyanın dökülmeye yüz tuttuğu durumlarda beze arkadan sürülen tutkal, bezin içinden geçip boyayı tutar ve yeniden beze yapıştırılır.
Altlık iyice çürümüşse, tablo yeni bir altlığa aktarılır. Tıpkı duvar resimlerinin aktarılmasında olduğu gibi, önce ön yüzey, uygun bir malzemeye yapıştırılır; sonra tablo, yüzü yere gelecek biçimde yatırılır ve zemin boyası bulununcaya kadar, arkadaki bez kesilerek alınır. Bazen zemin boyasının da alınması gerekebilir. Ama bu işlem oldukça güç olduğu için, ender uygulanır.
Eserlerin Kalıbının Alınması
