RestoraTÜRK

Duvar resimleri:

Duvar resimleri restorasyonunun kendine özgü sorunlarından en önemlisi, gerekli işlemlerin, stüdyo koşulları dışında, yani yerinde yapılması zorunluluğudur. Savaşlar, yağmur ve güneş, su baskınları (sözgelimi, 1966'da Floransa'daki su baskını) yüzyıllar boyu duvar resimlerini soldurmuş, parçalamıştır.

XIX. yüzyılın ortalarına kadar, fresklerin dökülmüş yerleri yeniden boyanarak onarılmaktaydı. Sonraları, özgün boyayı korumanın önemi kavranınca, resimlerin üstü bir çeşit tutkalla örtülmeye başlandı. Ne var ki bu yağlı madde, birçok duvar resminin bozulmasına yolaçtı. Freskin en büyük düşmanı, çatıdan aşağı süzülen ya da topraktan emilen nemdir. Yerden gelen nemin içindeki tuzlar, boyanın yüzeyinde ve içinde billurlaşarak resmi bozar. Ayrıca billurlar, yalnızca freskin yüzeyini bozmakla kalmaz, badanayı da parçalayabilirler.

Sorunun üstesinden gelmenin bir yolu, bazı çözeltiler sürerek yüzeyi, baryum sülfatla güçlendirmektir. Bazen bir freskin, bulunduğu duvardan sökülüp, daha sağlam bir yere aktarılması gerekebilir. Bu teknik, büyük dikkat ve ustalık gerektirir.

Önce iki kat bez hayvansal tutkalla freskin yüzüne yapıştırılır ve kurumaya bırakılır. Sonra, bezin çekilmesiyle fresk duvardan sökülür. Yalnızca boyanın söküldüğü (st-rappo) ya da boyayla birlikte badananın da söküldüğü (stacco) çeşitli yöntemler vardır. Stacco yönteminin özelliklerinden biri, bazen freskin altındaki ilk eskizleri de ortaya çıkarmasıdır.