Projesi tamamlanmış, zemin etüdleri yapılmış, zemin taşıma gücü ve temel tipi belirlenmiş bir yapının arazi üzerinde yerinin tespit edilmesi ve yerleştirilmesine "zemine uygulanması" ya da "aplikasyonu" denir.
Zemine uygulanacak yapı için, öncelikle bulunduğu bölgenin temizliği ve tasfiyesi gereklidir. Daha sonra yapı alanının üstünde bulunan bitkisel toprak tabakasını kaldırmak amacıyla genellikle greyderlerle "STRİP KAZISI" denilen 20 - 30 cm.lik. bir sıyırma tabakası kazısı yapılır. Bundan sonra da arsanın imar durumuna göre düzenlenmiş Vaziyet Planından alınan ölçülere, kot ve sabit röperlere göre yapının cadde veya sokak çizgisi ile subasman kotu esas alınarak kadastro görevlileri tarafından "Yapı Hattı" ve "Köşeleri" kazıklarla zemine tespit edilir.
Aşağıda şekilleri verilen bu aplikasyon işlemi, belirlenen bu ilk köşe kazıklarından yapı planına uygun olarak diğer köşelerin işaretlenmesi, optik "Prizma"lar ve "Nivo" aletleriyle dikler çıkılarak diğer ara noktaların bulunması ve kazıkların çakılması işlemleriyle devam eder. Optik ve uzunluk – yükseklik ölçümlerinde “takeometre ya da teodolit” denilen optik açı ve mesafe ölçer hassas aletler, “mira” adı verilen taksimatlı metre veya cetveller, çeşitli uzunluklarda ve sarılır çelik şerit metreler, dik inebilmek için “şakul ya da çekül” ile “gönye, su terazisi veya düzeci (hortum terazi), marangoz katlanır ya da kırılır cep metre, keser v.b. el ve marangoz aletlerine de gereksinim duyulmaktadır. Ayrıca bu çalışmalar ancak bir ya da birkaç “şenör” ün (topoğraf yardımcısı) katkısıyla gerçekleştirilebilmektedir. Geçici işaretlemelerde "Jalon" adı verilen 2.0 m.lik çelik boru çubuklar, nivo ile kot ölçümlerinde de 4.0 m.lik yatay taksimatlı ve kırılabilir ölçü çubukları kullanılmaktadır. Bazan pratik olması bakımından köşelerden dik çıkmayı teminen Pisagor Teoremi uygulanır (3 - 4 - 5 kuralı; Şekil II.1).
